A jedna będzie ci odebrana...

Na życiu Wandy i Marka, pozornie szczęśliwego małżeństwa z dwójką małych dzieci, kładzie się cień. Wypełza on pewnej nocy, przywołując wspomnienia z niedalekiej przeszłości. Ten moment staje się początkiem kryzysu, którego konsekwencje odczuje cała rodzina.
Jaką rolę w tym wszystkim odgrywa płacz dziecka i wiara w Boga? Czy zdrada może zostać wybaczona? Na te pytania odpowiada ta niewielka książka. Czyta się ją jednym tchem, a opowiedziana w niej historia dobitnie pokazuje, że powzięte przez nas decyzje, zawsze mają swoje odbicie w przyszłości, a dokonane wybory nie pozostają bez echa.

Niedawno do moich rąk trafiła książka Elżbiety Osolińskiej-Rives "A jedna będzie Ci odebrana". Ukazała się ona nakładem krakowskiego wydawnictwa WAM.

"Bo zaprawdę powiadam wam, gdybyście mieli wiarę jak ziarnko gorczycy, to powiedzielibyście tej górze: Przenieś się stąd tam, a przeniesie się, i nic niemożliwego dla was nie będzie" (Mt 17,20).

Trudno było nie zauważyć tej książki. Mimo, że niewielkich rozmiarów, to wyróżniała się spośród pozostałych. Intrygujący tytuł i oryginalna okładka... zarys damskiej twarzy i oko. Takie tajemnicze. Co widziały oczy? Oczy są przecież zwierciadłem duszy i mogą tak wiele powiedzieć o człowieku. A co czuło serce?

Ponieważ nie oceniam książki po okładce, sięgnęłam po nią i zatopiłam się w lekturze.

Główni bohaterowie: Wanda i Marek wiodą szczęśliwe życie. Wiele osób im zazdrości, tego co mają. Mieszkają w domu w polskim Beverly Hills (tak nazwano Dąbrówkę Chotomowską koło Warszawy), pracują w firmach, gdzie zajmują dobre stanowiska i dobrze zarabiają. Mają dwoje dzieci, których od czasu do czasu łapie jedynie drobny katarek. Żadnych problemów. Dbają o siebie i swoje sprawy. I nic więcej do szczęścia nie jest im potrzebne. Prawdziwa idylla.

Jednak nie miała ona trwać wiecznie. Wandę coraz częściej dręczą nocne koszmary. Słyszy płacz dziecka, widzi je... ich dziecko. To, któremu nie pozwolili przyjść na świat, bo przecież mieli już wszystko dokładnie poukładane. A ono zjawiło się nie w porę. Kobieta dokonała aborcji - taką wspólnie podjęli decyzję. Zresztą nie oni pierwsi. Wszyscy przecież tak robią. Było, minęło - twierdził Marek - trzeba to puścić w niepamięć i nie wracać do tej sprawy więcej.

On zapomniał, ale Wandę nadal dręczą wyrzuty sumienia. Jest pewna, że popełnili wielki błąd. Nie może spać, jeść, ani nic robić. Nie jest w stanie myśleć o czymkolwiek innym. Jest kłębkiem nerwów.

Niebawem dowiaduje się, że jej mąż ma romans z jej koleżanką z pracy. Młodszą i atrakcyjną kobietą, która potrafi oczarować wszystkich mężczyzn wokół. Jakby tego było mało okazuje się, że zostanie ojcem. Ta wiadomość spada na nią jak grom z jasnego nieba. Jest zrozpaczona. Czy to kara za grzechy? Czy może je jakoś odkupić? Czy Bóg jej wybaczy? Czy ona potrafi wybaczyć Markowi?

Postanawia swoje sprawy i życie powierzyć Bogu. Zaczyna się gorąco modlić i prosić Boga o pomoc. Przypomniały się jej też słowa świętego Josemarii Escrivy "Nie wlecz swego krzyża po ziemi...nieś go uczciwie, rzetelnie na swoich ramionach...Pokochaj swój krzyż, a kiedy go naprawdę pokochasz, ten twój krzyż będzie...krzyżem bez krzyża."

Czy uda się tego Wandzie dokonać? Jak ułoży jej się dalsze życie? Zapraszam do lektury książki.