Tańcząc nad przepaścią

Czy to jest rak? - zapytałem lekarza drżącym głosem.
Tak - doktor spojrzał mi prosto w oczy.
Ileż takich rozmów, jak ta, rozpoczynająca książkę, ma miejsce codziennie w naszym kraju i na świecie. Dla chorego kojarzy się ona z wyrokiem śmierci. I choć rak należy do najtrudniejszych problemów, z jakim boryka się współczesna medycyna, to przecież pomóc można wiele, a niekiedy doprowadzić do wyleczenia. Dużo zależy od rodzaju i stopnia zaawansowania nowotworu, umiejętności lekarskich, ale i postawy chorego - która oscylować może między rozpaczą a wiarą w powodzenie.

O wieloletnich zmaganiach z rakiem, zakończonych pełnym wyzdrowieniem, opowiada nam przejmująco Bolesław Lutosławski. Przesłanie książki jest optymistyczne. Niesie ona nadzieję chorym, dotkniętym tą częstą i groźną chorobą. Autor nie ukrywa, że te dwanaście lat "tańca nad przepaścią", to nie tylko terapia farmakologiczna i szpitalne mury. To walka z sobą samym: z lękiem, cierpieniem swoim i bliskich, walka z pytaniem: dlaczego, i jak z tym żyć; i co najważniejsze, walka o życie, które szczęśliwie udało Mu się wygrać.