Jeszcze całkiem niedawno pod drzwiami budowanego domu umieszczano kartkę z religijną sentencją, a pierwszym sprzętem wnoszonym do środka była kropielniczka.
O dawnych zwyczajach i obrzędach, tych związanych z porami roku, okresem liturgicznym, świętymi, można przeczytać w książce etnografki i dziennikarki Urszuli Janickiej-Krzywdy. To niezwykle ciekawe opowieści o tym, jak religia przeplata się z życiem codziennym. O soli św. Agaty, którą gaszono pożary, lniepodarowanym przez Matkę Bożą, kapliczkach fundowanych przez nawróconych zbójników, o szczypaniu dzieci podczas chrztu i o apostołach św. Piotrze i św. Pawle, którzy "sieją grzyby". Starszym czytelnikom jej lektura wyjaśni wiele zwyczajów, których prawdziwe znaczenie już dawno zatarło się w pamięci, dla młodszych będzie podróżą w większości nieznany dla nich świąt.
Zwyczaje, tradycje, obrzędy

Zobacz także
Nota o książce
W archaicznej kulturze wierzono, że o ludzkim losie decydują planety, żywioły, czy zjawiska atmosferyczne. Dlatego ważnym momentom życia towarzyszyły magiczne obrzędy, których celem było zapewnienie bezpieczeństwa i szczęścia.
Książka wprowadza czytelnika w polską kulturę ludową, w której pierwotna wizja świata została zdominowana przez chrześcijaństwo. Do tradycyjnych obrzędów i zwyczajów wprowadzono sacrum, a pradawne wyobrażenia otrzymały nową, chrześcijańską interpretację. Odtąd remedium na przeciwności losu stały się "znaki wiary" (święcone rośliny, świece, itp.), dewocjonalia, a przede wszystkim modlitwa.
W publikacji znajdziemy zdumiewające opowieści o nieuchronnie odchodzących w przeszłość elementach rodzimej kultury, które są częścią naszej tożsamości.
Recenzje i opinie
Książka wprowadza czytelnika w polską kulturę ludową, czyli w nasze rodzime zwyczaje, tradycje i obrzędy. W trzech rozdziałach: "Radość świętowania", "W kręgu istnienia", "Owoce ziemi" autorka zgromadziła interesujące informacje o nieuchronnie odchodzących w przeszłość elementach rodzimej kultury, które są częścią naszej tożsamości. Dowiadujemy się zatem, że polską kulturę tradycyjną kształtowały dwa nurty: przedchrześcijański i chrześcijański. Ten ostatni wprawdzie zdominował "dawny obraz świata", ale zachował wiele jego elementów. I tak np., pisze autorka, "Wśród grup kolędniczych głoszących radość z narodzenia Jezusa, znalazły miejsce maszkary zwierzęce o totemicznym rodowodzie, a w obrzędowości wiosennej związanej z Wielkanocą - dawne rytuały ognia i wody, zaś antidotum na przeciwności losu stały się różnego rodzaju »znaki wiary« (święcone rośliny, świece, itp.), dewocjonalia, a przede wszystkim modlitwa". Poszczególne etapy życia, wpisane w pory roku i święta, związane byty z celebrowaniem obrzędów, ponieważ od ich właściwego przebiegu zależały często dalsze losy człowieka. Jeśli więc chcemy dowiedzieć się, jak np. wyglądały ongiś wesela, chrzciny, pogrzeby, procesje i widowiska w mieście i na wsi, czy poznać zwyczaje świąteczne, należy sięgnąć po tę książkę.
Tego samego autora, redaktora
Szczegółowe dane
Twoje produkty
Twój koszyk jest pusty.