Jan Chryzostom

św. Jan Chryzostom "Złotousty" - biskup Konstantynopola, doktor Kościoła, wraz z Grzegorzem z Nazjanzu i Bazylim uznawany za jednego z największych Ojców Kościoła. Kaznodzieja, obrońca moralności, teolog. Zajmował się egzegezą biblijną, zagadnieniami grzechu pierworodnego, pokuty, kapłaństwa i przede wszystkim Eucharystii. Urodził się w Antiochii około roku 354. Po przyjęciu chrztu w roku 372 prowadził życie pustelnicze. W roku 386 przyjął święcenia kapłańskie i okazał się porywającym kaznodzieją. Przydomek "Złotousty" (Chrysostomus) nadano mu jednak dopiero w VI wieku. W roku 398 objął stolicę arcybiskupią w Konstantynopolu i rozpoczął wielkie reformy; budował szpitale, przytułki, wysyłał misjonarzy do Gotów i wpływem swym uspakajał bunty w Efezie. Przeprowadził ostateczną rewizję liturgii greckiej, która odtąd zwie się liturgią św. Jana Chryzostoma. Był nieustraszonym obrońcą moralności chrześcijańskiej; piętnował wszelkie nadużycia w wyniku czego jego przeciwnicy w roku 403 doprowadzili do usunięcia Jana ze stolicy arcybiskupiej. Wkrótce jednak, pod wpływem nacisku wiernych, cesarz cofnął dekret banicyjny. Kolejne ostre wystąpienie przeciw nadużyciom cesarzowej Eudoksji spowodowało ponowne uwięzienie Jana i deportację do Pytios w Kolchidzie. W drodze zapadł poważnie na zdrowiu i zmarł w Poncie, 14 września roku 407. Dzieła: Homilie, kazania, rozprawy ascetyczne i teologiczne.