Św. Tomasz z Akwinu

św. Tomasz - urodził się w roku 1225. Od dzieciństwa przebywał w opactwie na Monte Cassino, ale z niejasnych przyczyn opuścił klasztor i podjął studia na uniwersytecie w Neapolu. Tam zetknął się z Zakonem Kaznodziejskim i wkrótce, mimo sprzeciwu rodziców, do niego wstąpił. Studiował w Rzymie, a od około 1248 w Kolonii, gdzie przyjął święcenia kapłańskie. Następnie udał się do Paryża, by na Sorbonie wykładać teologię. Po siedmiu latach powrócił do Włoch. Na kapitule generalnej mianowany kaznodzieją (1260), prowadził wykłady na dworze papieskim Urbana IV (1261-1265), a w latach 1265-1267 przebywał ponownie w domu generalnym Zakonu - w klasztorze św. Sabiny w Rzymie. W latach 1267-1268 był kaznodzieją papieskim w Viterbo, na krótko wyjechał do Paryża, w roku 1272 wrócił do Włoch i wykładał na uniwersytecie w Neapolu.
Po krótkiej chorobie zmarł, w opactwie cystersów w Fossanuova dnia 7 marca 1274 roku, w drodze na sobór zwołany przez papieża bł. Grzegorza X. Św. Tomasz wsławił się szczególnie niewinnością życia oraz wiernością w zachowywaniu obserwancji zakonnych. Kaznodzieja, poeta, teolog - stworzył zwarty system nauki filozoficznej i teologii katolickiej, zwany tomizmem, wywierając tym samym głęboki wpływ na ukierunkowanie zachodniej myśli chrześcijańskiej. Spuścizna literacka św. Tomasza z Akwinu jest olbrzymia, zadziwia uniwersalizmem podejmowanych zagadnień i głębią ich wyjaśnień.